بياييد مشت باشيم....

من اگر برخيزم،تو اگر برخيزي،همه بر مي خيزند،

من اگر بنشينم،تو اگر بنشيني،چه كسي برخيزد؟چه كسي با دشمن بستيزد ؟ چه كسي پنجه در پنجه دشمن در آويزد؟

حرف را بايد زد، درد را بايد گفت، رود بايد شد و رفت، كوه بايد شد و ماند، شور بايد شد  وخواند.....

به راستي ، كه جمع و اتحاد جمعي، كولاك مي كند ، تجربه كنيد!!

آن قصه قديمي را شنيده ايم كه پدري براي نصيحت فرزندانش كه باهم متحد باشند، يك چوب را به راحتي شكست اما وقتي دسته اي از چوبها را در دست گرفت اصلا نتوانست آنها را بشكند، يا آن ضرب المثل كه ميگويد: يك دست صدا ندارد ، يا آن يكي كه مي گويد: وقتي كه 5 انگشت جمع شوند مشت مي شوند! 

پس بياييد ماهم مشت باشيم، دستهاي تنها ، انگشتهاي تنها  فايده ندارد، اگر همه باهم برخيزيم ، با ما چه مي كنند؟ مجبورند كه عقب نشيني كنند، چطور است كه اگر تمامي تاريكها جمع شوند در برابر نور يك شمع دوام نمي آورند؟ پس اگر تمامي ظالمان هم جمع شوند در برابر جمع ما خار و خفيف هستند.

بعد از 37 سال كه هر روز و هر ساعت حقمان را مي خورند ، بعد از 37 سال كه نقطه اي آباد در كشورمان باقي نگذاشته اند ، بعد از 37 سال چپاول و كشتار و اعدام و سركوب و هزار بدبختي ديگر، تنها راه فرياد است، بهترين فرصت پيش روي ماست :

16 آذر ، روز قيام ، روز اعتراض ، روز فرياد ، روز دانشجو!

دانشجو بپاخيز و حقت را فرياد كن، تا كي بايد تن به خفت دهيم؟ تا كي بايد از كمترين حقوق صنفي و دانشجويي هم برخوردار نباشيم؟ تاكي بايد ياران دبستاني مان را در پشت ميله هاي زندان ببينيم ؟ تا كي بايد خبر خودكشي دوستانمان را از نداري و بدبختي بشنويم؟ ا تا كي بايد فريب وعده هاي دروغين يكسري دزد و دروغگو را بخوريم كه 37 سال است دارند وعده توخالي ميدهند و جز ويراني و بدبختي چيزي نصيب كسي نشده است؟ 

پس بياييد فرصت را از دست ندهيم ، در 16 آذر اگر يك صدا حقمان را فرياد كنيم هيچ قدرتي را ياراي ايستادگي در برابرمان نخواهد بود . 

16 آذر در انتظار ماست . جمع ما قدرتمند است و حقش را پس خواهد گرفت.....