سوال
روز دوم آذر برگزاری کنفرانس کشورهای صادرکننده گاز در تهران بود. رسانه‌های حكومتي با سر و صدای تبلیغاتی تلاش كردند که این کنفرانس را یک «پیشرفت سیاسی» و «گشایش اقتصادی» جلوه دهند، واقعيت چه بود؟
پاسخ
این کنفرانس نه «پیشرفت سیاسی» به همراه داشت و نه «گشایش اقتصادی»؛ بلكه يك سيلي به صورت نظام براي سرخ نگهداشتن آن نزد ریزشیها و دلواپسان نظام بود.این واقعیت هم توسط ناظران خارجی و هم برخی رسانه‌های نظام مورد تأیید قرار گرفت:
- روزنامه حکومتی مردم‌سالاری 2آذر94: «ما با وجود قیمتهای کنونی در بازار جهانی گاز نمی‌توانیم انتظار چندانی از این‌که یک صادرکننده عمده شویم داشته باشیم»
- روزنامه حکومتی جمهوری (2آذر94) با ذکر دو کلمه «درجا زدن» و «عقبگرد» وضعیت کنونی صنعت گاز نظام را توصیف کرد و نوشت: «امروزه برای شروع بکار مجدد همان طرحهای عظیم با مشکلات فراوانی مواجهیم».
نتيجه
در شرایط فروپاشی اقتصادی نظام با توجه به قیمت پایین نفت و گاز، برگزاری این کنفرانس در تهران هیچ بازده اقتصادی مشخصی برای نظام نداشت و تنها یک نمایش برای مصارف داخلی بود.
0 comments:
Post a Comment